در اهمیت کاری نکردن

درباره‌ی کتاب در اهمیت کاری نکردن:

در جهانی که انسان توسط فناوری‌های دیجیتال محاصره شده است، ارزش هر فرد را میزان بهره‌وری او تعیین می‌کند و فرار از چنین شرایطی غیرممکن به نظر می‌رسد. کتاب در اهمیت کاری نکردن (How to Do Nothing) مفاهیم مهمی مانند کارایی و ارزش را توضیح می‌دهد و به جایگاه چنین مسائلی در نظام سرمایه‌داری می‌پردازد. جنی اودل (Jenny Odell) در کتاب حاضر تلاش می‌کند تا نگاهی دقیق از جایگاه شما در دنیای امروز را در اختیارتان قرار دهد و پس از آن به شما می‌آموزد چگونه زندگی خود را پس بگیرید. او شما را با طبیعت آشتی می‌دهد و به همین منظور دعوتتان می‌کند تا به تماشای پرندگان بنشینید.

اودل به دور از موضع‌گیری‌های ساده‌ی ضدفناوری یادآور این نکته می‌شود که «توجه» مهم‌ترین و قدرتمندترین چیزی است که شما به عنوان یک انسان دارید. در دنیای امروز اگر نحوه‌ی صحیح استفاده از قدرت توجه را بیاموزید می‌توانید به خواسته‌ی خود برسید و خود را از دایره‌ی جبری که انسان‌ها در آن اسیر شده‌اند خارج کنید.

کتاب در اهمیت کاری نکردن یک برنامه عملی است که به کمک آن می‌توانید جایگاه و دنیای اطراف خود را به طور کامل تغییر دهید و زندگی متفاوتی را برای خود بسازید.

افتخارات کتاب در اهمیت کاری نکردن:

– یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز
– یکی از کتا‌ب‌های مورد علاقه رئیس جمهور باراک اوباما در سال 2019
– یکی از بهترین کتاب‌های منتخب توسط کتابخانه عمومی نیویورک، کتابخانه عمومی بروکلین، تایم، نیویورکر، اِن پی آر، اِله و…
– کتاب سال Porchlight Book Company در زمینه رشد شخصی و رفتار انسانی

نکوداشت‌های کتاب در اهمیت کاری نکردن:

– او احساس امیدوارکننده‌ای را ایجاد کرد که مدت‌هاست نداشتم. (The New Yorker)
– احساسات موجود در مورد نحوه انجام هیچ کاری احساس سرکشی نیست. (The New York Times)
– راه آزادی در جلد این کتاب نهفته است. (WIRED)
– متفکر، جذاب و کاربردی (GQ)
– یک استدلال شیوا علیه فرهنگ کارآیی و من از آن دلگرمی می‌گیرم. (The New York Times Book Review)

مطالعه‌ی کتاب در اهمیت کاری نکردن به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟

اگر دنبال کتاب متفاوتی هستید که به بررسی وضعیت شما به عنوان انسانی در عصر تکنولوژی بپردازد، این اثر بهترین گزینه برای شما به شمار می‌آید. از طرف دیگر کتاب در اهمیت کاری نکردن، نگاه فیلسوفانه‌ای در رابطه با زندگی دارد و همین موضوع باعث می‌شود برای علاقه‌مندان به فلسفه نیز گزینه‌ی مناسبی باشد.

جنی اودل را بیشتر بشناسیم:

او هنرمند، نویسنده و مربی ساکن اوکلند است. نوشته‌های اودل در نیویورک تایمز، مجله نیویورک، پاریس ریویو و… منتشر می‌شود. این نویسنده در زمینه‌ی هنرهای تجسمی نیز فعالیت دارند و آثارش در سطح بین‌المللی نیز شناخته می‌شود.

جملات برگزیده کتاب در اهمیت کاری نکردن:

– رستگاری در شکاف کوچکی در میان سلسله‌مصیبت‌ها خود را حفظ می‌کند.
– فانوسم را دور انداخته‌ام و می‌توانم تاریکی را ببینم.
– ناخودآگاه‌ ما و اعماق ذهن ما همان سرشت طبیعی و دست‌نخوردهء ماست که هنوز قلمروی گربه‌ای وحشی است.
– اگر یک بار به چیزی توجه کنیم، بعد از آن هر جا که باشد، توجهمان را جلب می‌کند.
– هربار که فیس‌بوک و اینستاگرام و یوتیوب را باز می‌کنیم، سطحی‌ترین لایه از وجود خودمان به ما نشان داده می‌شود.

در بخشی از کتاب در اهمیت کاری نکردن می‌خوانیم:

متوجه می‌شوید که این کتاب هم مثل بازماندۀ پیر، شکل عجیب‌وغریبی دارد. بحث‌ها و افکار من در این کتاب از یک کلیت منطقی منظم و به‌هم‌پیوسته پیروی نمی‌کند. بلکه، در مدت نوشتن این کتاب، خیلی چیزها دیده‌ام و تجربه‌ کرده‌ام، چیزهایی که بارها و بارها ذهنیتم را تغییر داده‌اند. وقتی نوشتن این کتاب تمام شد، من همان آدم سابق نبودم. پس این کتاب را مطلبی آزاد و مفصل در نظر بگیرید، نه جریان بستۀ انتقال اطلاعات. این کتاب بیش از آنکه سخنرانی باشد، دعوت به پیاده‌گردی است.

فصل اول این کتاب، نسخه‌ای از مقاله‌ای است که در بهار و بعد از انتخابات 2016، دربارۀ بحرانی فردی نوشته بودم و با آن به لزوم هیچ‌کاری نکردن پی ‌بردم. در آن فصل، برخی از جدی‌ترین گله‌هایم از اقتصاد توجه را طرح کرده‌ام، مثل تکیه کردن این نوع اقتصاد بر ترس و اضطراب و همچنین منطق موازی کسی که می‌گوید «قطع ‌کردن» از نگه داشتن یعنی حفظ حیات و سلامت خودمان و دیگران بازدهی بیشتری دارد. چون در محیط آنلاین می‌نوشتم، همه‌چیز برایم بی‌معنی شده بود. این نوشتن‌ها دفاعیه‌ای بود به ‌نفع حیوان ‌ ‌انسان محدودشده در فضا و زمان. من نیز مانند جیرین لینیر، که دربارۀ فناوری می‌نویسد، بودم: «می‌خواهم بر انسان بودن تأکید کنم.»

یک واکنش به همۀ چیزهایی که تا اینجا گفتم این است که بر‌ای همیشه سر به بیابان بگذارید. در فصل دوم، افراد و گروه‌های مختلفی را که چنین رویکردی دارند از نظر گذرانده‌ام. از چالش جوامعی با فرهنگ متضاد در دهۀ 1960 می‌توان درس‌های فراوانی آموخت، جوامعی که سعی داشتند فرد را کاملاً از بطن واقعیت سرمایه‌داری جدا کنند و همچنین از آنچه زمانی تلاشی نافرجام بود بر‌ای فرار از همۀ سیاست‌ها.