اینترنت اشیا چیست؟
اینترنت اشیا چیست؟
اینترنت اشیا (IoT) به شبکهای از اشیاء فیزیکی متصل به اینترنت اطلاق میشود. این اشیاء میتوانند شامل دستگاههای الکترونیکی، سنسورها، دستگاههای خانگی هوشمند، خودروهای هوشمند، تجهیزات پزشکی و غیره باشند.
هدف IoT ارتباط بین اشیاء فیزیکی و امکان برقراری تعامل و تبادل داده بین آنها و با سیستمهای دیگر است. با استفاده از سنسورها و دستگاههای مرتبط، اینترنت اشیا میتواند اطلاعاتی را در مورد محیط اطراف و یا کارایی اشیاء جمعآوری کرده و آن را با سیستمهای دیگر به اشتراک بگذارد. این قابلیت در مواردی مانند مدیریت شهری هوشمند، کاربردهای صنعتی، پزشکی و سلامت، کشاورزی هوشمند و خانه هوشمند بسیار مفید است.
تاریخچه اینترنت اشیا:
اینترنت اشیا (IoT) به شبکهای از دستگاههای الکترونیکی متصل به هم میگویند که قادر به جمع آوری و انتقال دادهها هستند. تاریخچه IoT به سالهای ۱۹۹۰ برمیگردد، اما بسیاری از ایدهها و فناوریهای مورد استفاده در آن به اوایل قرن ۲۰ بازمیگردد.
در سال ۱۹۹۰، محققان از دانشگاه کارنگی ملون به نام کوین اشتن (Kevin Ashton) و کالج لندن به نام نیکولا پیرسون (Nikolaus Pears)، مفهوم اینترنت اشیا را بیان کردند. آنها معتقد بودند که بسیاری از اشیا در دنیای اطراف ما، از جمله کالاهای خریداری شده، ماشینها و تجهیزات خانگی، قابلیت اتصال به اینترنت را دارند و این کار میتواند باعث بهبود کیفیت زندگی مردم و بهبود کارایی شرکتها شود.
در سال ۱۹۹۹، کمپانی معروف کامپیوتری IBM، نخستین پروژه IoT را با نام “مینیلاب” (MiniLab) معرفی کرد. در این پروژه، دستگاههای مختلفی از جمله حسگرهای دما و رطوبت، ترموستات و پروژکتورها به یک شبکه متصل شدند تا محیط کار شرکت را بهبود بخشند.
در سالهای بعدی، با پیشرفت فناوریهای شبکه و اینترنت، IoT به شکل گستردهتری پیشرفت کرد. امروزه، IoT در صنایع مختلفی از جمله صنایع خودروسازی، ساختمانهای هوشمند، سلامتی و آموزش مورد استفاده قرار میگیرد.
نحوه کار اینترنت اشیا:
اینترنت اشیا، شبکهای از دستگاهها و اشیایی است که به اینترنت متصل شدهاند و امکان تبادل اطلاعات را با یکدیگر دارند. این دستگاهها شامل حسگرها، دستگاههای هوشمند، دستگاههای خانگی، خودروهای هوشمند و… میشوند.
برای اتصال این دستگاهها به اینترنت، از فناوریهای مختلفی مانند Wi-Fi، بلوتوث، NFC و سیمکارت استفاده میشود. این دستگاهها با استفاده از حسگرهای خود، دادههای مربوط به محیط و شرایط اطراف خود را جمعآوری کرده و از طریق اینترنت به سرورهای مرکزی ارسال میکنند.
سپس این دادهها توسط سرورهای مرکزی تحلیل و پردازش میشوند و در صورت نیاز به دستگاههای دیگر ارسال میشوند. این دستگاهها میتوانند برای کنترل و مدیریت محیط، خودرو، ساختمانهای هوشمند و… استفاده شوند.
به طور خلاصه، اینترنت اشیا به دستگاهها و اشیاءی که به اینترنت متصل هستند، امکان جمعآوری و ارسال دادههای مربوط به شرایط و محیط اطراف خود را میدهد که با تحلیل این دادهها، میتوان در کنترل و مدیریت محیط و دستگاههای هوشمند مورد استفاده قرار میگیرد.
خطرات اینترنت اشیا:
اینترنت اشیا به طور کلی باعث افزایش کارایی می شود.اما در کنار این مزیت خطرات امنیتی را نیز خواهد داشت.
به عنوان یک شبکه عظیم از دستگاهها، اینترنت اشیا خطراتی همچون نفوذ و حملات سایبری، دزدی اطلاعات حساس و خطرات امنیتی برای دستگاههای متصل را به همراه خواهد داشت. در نتیجه، اگر اینترنت اشیا به درستی پیکربندی نشود و امنیت لازم را نداشته باشد، میتواند به مشکلاتی مانند سرقت اطلاعات، اختلال در کارکرد دستگاهها، آسیب به سلامتی و حتی تهدید امنیت ملی منجر شود.
به همین دلیل، برای پیشگیری از خطرات احتمالی، لازم است که توسعهدهندگان و کاربران به امنیت و حریم خصوصی توجه کافی را داشته باشند و به روزرسانیهای امنیتی دستگاههای خود را رعایت کنند.
مثال هایی از اینترنت اشیا:
اینترنت اشیا (IoT) به طور گسترده در محصولات و خدمات مختلفی که در زندگی روزمره ما استفاده میشوند، به کار میرود. برخی از مثالهای اینترنت اشیا عبارتند از:
- سیستم های خانه هوشمند: سیستم های خانه هوشمند می توانند به کنترل از راه دور اجزای مختلف خانه، از جمله روشنایی، دما و رطوبت، سیستم های امنیتی، و دیگر دستگاه های الکترونیکی کمک کنند.
- خودروهای هوشمند: خودروهای هوشمند مجهز به سیستم های اینترنت اشیا هستند که به کنترل از راه دور و مانیتورینگ وضعیت خودرو کمک می کنند.
- سیستم های بهداشتی هوشمند: این سیستم ها می توانند به کمک حسگر هایی مانند ترمومترهای دما، فشار خون، شاخص جریان هوا و غیره، به تشخیص و پیشگیری از بیماری ها و نگهداری بهتر از سلامتی بیماران کمک کنند.
- دستگاه های هوشمند: دستگاه های هوشمند، مانند ساعت های هوشمند و تراکرهای فعالیت، می توانند به کمک حسگرهای خود، به مانیتورینگ فعالیت های فیزیکی، مدیریت خواب و پیگیری سلامتی کمک کنند.
- دستگاه های تجهیزات صنعتی: دستگاه های تجهیزات صنعتی مانند دستگاه های نظارت و کنترل سیستم های حفاری و نفتکشی، و تجهیزات شبکه های برق و گاز، به کمک اینترنت اشیا می توانند به طور مداوم مانیتورینگ شوند و در صورت بروز مشکل سریعا ردیابی شود.
- دستگاه های پزشکی: دستگاه های پزشکی مانند دستگاه های پایش قلب، دستگاه های تصویربرداری پزشکی و دستگاه های کنترل دارو، به کمک اینترنت اشیا می توانند اطلاعات بیمار را به صورت پیوسته جمع آوری و به پزشکان و مراکز درمانی ارسال کنند.
- دستگاه های ردیابی: دستگاه های ردیابی مانند دستگاه های GPS و بلوتوث لوکیشنرها، به کمک اینترنت اشیا می توانند به مکان یابی دقیق دستگاه و اشخاص مختلف کمک کنند.
- دستگاه های کشاورزی: دستگاه های کشاورزی مانند سنسورهای رطوبت خاک و دمای هوا، به کمک اینترنت اشیا می توانند به مانیتورینگ وضعیت مزرعه و بهبود عملکرد و تولید محصولات کمک کنند.
- دستگاه های شهر هوشمند: دستگاه های شهر هوشمند مانند سیستم های ترافیک هوشمند و نورپردازی هوشمند، به کمک اینترنت اشیا می توانند به بهبود مدیریت ترافیک و نگهداری از شهر کمک کنند.
- دستگاه های ورزشی هوشمند: دستگاه های ورزشی هوشمند مانند ترکرهای فعالیت و ساعت های هوشمند، به کمک اینترنت اشیا می توانند به بهبود عملکرد ورزشی و پیگیری سلامتی و فعالیت های فیزیکی کمک کنند.
در کل، اینترنت اشیا به کمک حسگرها، دستگاه ها و نرمافزارهای مختلف، به مانیتورینگ و کنترل اشیاء مختلف در زندگی روزمره و صنعتی کمک میکند.
اینترنت اشیا صنعتی:
ینترنت اشیا صنعتی (IIoT) به برنامه ها و بخش های صنعتی مربوط می شود و در واقع از زیرمجموعه های اینترنت اشیا می باشد.
از جمله دستگاه های IIoT می توان به حسگرها، ردیابها، دستگاه های پخش ویدئو، ماشین های خودران، روبات های صنعتی و دیگر دستگاه های هوشمند اشاره کرد. این دستگاه ها با استفاده از ارتباطات بی سیم (مانند بلوتوث، وای فای، ۵ جی و …) و یا اتصال کابلی به یکدیگر و به سیستم های اطلاعاتی صنعتی متصل می شوند.
از کاربردهای IIoT می توان به بهبود کارایی، افزایش ایمنی و کاهش هزینه های تولید در صنعت، پیشگیری از خرابی دستگاه ها، پیش بینی نیاز به تعمیر و نگهداری، بهبود تولید پایدار، کاهش مصرف انرژی و موارد دیگر اشاره کرد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.